تأثیر حضور همراه آموزش دیده منتخب در طول لیبر بر طول فاز فعال زایمان در زنان باردار کم خطر

چکیده مقدمه: ترس و استرس ناشی از زایمان باعث اختلال در انقباض های رحمی به صورت انقباض های ناکافی می شود و در نتیجه لیبر طولانی سبب مشکلات مادری و نوزادی، مرگ پری ناتال و افزایش خطر سزارین می شود. زنان برای تطابق با این ترس نیازمند به حمایت هستند. هدف: تعیین تاثیر حضور همراه آموزش دیده منتخب در طول زایمان بر طول فاز فعال زایمان در زنان باردار کم خطر مراجعه کننده به بیمارستان شهید دکتر بهشتی آستارا سال 1388. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی 90 نفراز زنان باردار کم خطر که همه مشخصات واحدهای پژوهش را دارا بودند انجام گرفت. نمونه ها با انتخاب تصادفی در دو گروه 45 نفری قرار گرفتند. گروه مداخله از زمان بستری تا دو ساعت بعد از زایمان در کنار خود همراه منتخب داشتند در حالی که گروه کنترل بدون همراه بودند. اطلاعات توسط پرسشنامه ای شامل طول لیبر استفاده از اکسی توسین و نوع زایمان جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، کای دو با نرم افزار spss نسخه 5/11 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که هر دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (میانگین سنی6/24-3/ 24، سال متوسط تعداد بارداری 6/1، میانگین تعداد زایمان 1، میانگین سن بارداری 2/0±7/273 روز، میانگین اتساع سرویکس موقع بستری 7/3±44/3 سانتی متر و ...)، طول مرحله دوم (663/0>p) و نوع زایمان اختلاف معنی دار آماری نداشتد. در گروه مداخله، میانگین طول فاز فعال زایمان 7/143 دقیقه و در گروه کنترل 5/253 دقیقه بود (001/0>p). همچنین مصرف اکسی توسین در گروه مداخله 5/ 24 درصد در مقابل 5/55 درصد در گروه کنترل بود (046/0p=). نتیجه گیری: حمایت همراه منتخب توسط مادر (دوست یا بستگان) می تواند سبب کاهش دوره فاز فعال زایمان باشد.